''Ufakken oyuncağımızı kırdıkları için ağlardık şimdi ise kalbimizi kırdıkları için''

14 Yaşından sonrası bizi sarmamaya başladı. Ben Kırşehirde büyüdüm 15 yaşında ayrılmıştım büyüdüğüm yerden. Harika bir çocukluk geçirdim. Size blogumun ilerleyen yazılarında daha net bir şekilde bunlardan da bahsedeceğim çünkü her zaman dürüst olmak birinci prensibim. Her neyse konumuz şu an bu değil... Sanırım dolu dolu çocukluk geçiren son jenerasyonduk biz. Şimdikiler gibi sanal çocukluk değildi bizimkisi. Hayatta en çok neyi özledin deseler hiç şüphesiz çocukluğum derim... Hamd olsun o zaman da huzurluydum şimdi de öyle. Ama çocukluk başkaydı. Güzel şeyler zaten kısa sürer.
Akşam ezanı okununca annelerimiz eve çağırırdı klasik çocukluk işte. Ben odama girerdim 10 dakika geçmeden tekrar dışarı çıkmanın bir yolunu bulurdum. Çok hareketliydim ufakken, her çocuk gibi. Kendimi çok şanslı hissediyorum böylesine güzel bir çocukluk geçirdiğim için. Anneanne min sobalı bir evi vardı, kışın herkes o oda da otururdu. O sobanın ateşi var ya, onun verdiği ışık duvara, tavana yansırdı. Ve bu her zaman olmazdı onu görünce bile sevinen, hatta aşırı mutlu olan bir çocukluk geçirdim. Kar yağınca da tam yağardı. Bir metreyi bulurdu bazı kışlar. Bir yandan soba yanıyor içinde kestane pişiyor. Koltuğa oturmuş perdeyi açmışsınız sokak lambasın da kar yağışını seyrediyorsunuz... Dünyanın en güzel manzarasıydı o. Huzurun zirvesiydi herhalde...

Aslında zannettiğimiz gibi bir ömür '' Koca'' bir zaman dilimi değildir. Oldukça ''Kısa'' bir zaman. Göz açıp kapayıncaya kadar. Ama hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor değil mi? Mesela yaşlı bir yakınınıza anneannenize dedenize sorun '' Ne anladın bu hayattan?'' diye. Allah'ın istemediği tarzda bir hayat yaşadıysa eğer, emin olun bin türlü dert sayacaktır.

Peki ya ''ŞİMDİ''? Dünyaları verseler bize yine de doymayacak gibiyiz. ''Büyüdükçe çoğaldı istekler, azaldı huzur'' Bir şeye sahip olunca onun daha iyisine sahip olmak için uğraştık. Ama elimizdeki lerle yetinmek aklımıza gelmedi. Hatayı tam burada yaptık işte.